Α3, Α4 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΕΝΟΤΗΤΑ 4Η, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Β΄ΚΛΙΣΗΣ- ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ, ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

4^Η ΕΝΟΤΗΤΑ   ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Β΄ΚΛΙΣΗΣ

Να διαβάσετε τους κανόνες που σας έδωσα για τα ουσιαστικά της Β΄ κλίσης.

Στη Β΄ κλίση ανήκουν αρσενικά και θηλυκά σε –ος ,  π.χ ο πόλεμος, η άμπελος  και ουδέτερα σε –ον , π.χ το δωρον, το μυστήριον και να κάνετε τις παρακάτω ασκήσεις.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Να εφαρμόσετε σωστά τους κανόνες τονισμού!!

1. Να κλιθούν τα ουσιαστικά:  ο βάρβαρος, ο καρπός, ο οικος

ΕΝΙΚΟΣ

τοῦ

τῷ

τόν

ὦ

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ

οἱ

τῶν

τοῖς

τούς

ὦ

2. Να μεταφέρετε τα ουσιαστικά στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού:

πόλεμονà

τῷ ανθρώπωà

τῇ ψήφωà

τάς αμπέλουςà

τοῖς συμμάχοιςà

τοῦ όρκουà

τῶν οδωνà

τὸν  λίθονà

ταις ελάφοιςà

τῷ μυστηρίωà

ὦ στάδιαà

4. Να συμπληρώσετε τα κενά με τον κατάλληλο τύπο του ουσιαστικού:

    I.      Τοὺς ἀδίκῳ ------------ (γνώμη, δοτ. εν.) τυραννοῦντας τοὺς πέλας ἐν παραβάσει (νόμος, γεν. εν.) ὁ μῦθος ἐλέγχει.

   II.      Η υπερβολή  -----------  (άνθρωπος, δοτ. πληθ.)  λύπην παρέχει.

  III.      Τότε καὶ αἱ ----------- (ὁδός) κατέχονται τῷ ----------(ποταμός) .

 IV.      Ο θεός αυξάνει τους ---------- (καρπός) τῶν --------  (δένδρον).

  V.      Αι ------------ ( η άμπελος) τον --------- (οινος) παρέχουσιν.

VI.      Οἱ χρηστοί  --------- (νέος, ον. πληθ.) συνῆσαν τοῖς ------- (ἔφηβος).

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Προσωπικές λέγονται οι αντωνυμίες που φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου.

Πρώτο πρόσωπο είναι εκείνο που ενεργεί: ἐγώ

Δεύτερο πρόσωπο είναι εκείνο που του απευθυνόμαστε: ἐσύ

Τρίτο πρόσωπο είναι εκείνο για το οποίο γίνεται λόγος: αὐτός, ἐκεῖνος, κ.τ.λ.

Η προσωπική αντωνυμία κλίνεται ως εξής:

Ενικός αριθμός	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο
Ονομαστική	ἐγὼ	σὺ
Γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου
Δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι
Αιτιατική	ἐμέ με	σέ, σε
Πληθυντικός αριθμός
Ονομαστική	ἡμεῖς	ὑμεῖς
Γενική	ἡμῶν	ὑμῶν
Δοτική	ἡμῖν	ὑμῖν
Αιτιατική	ἡμᾶς	ὑμᾶς

 Άσκηση στην προσωπική αντωνυμία: 

1.  Συμπληρώστε τις προτάσεις με τον τύπο της προσωπικής αντωνυμίας που ζητείται στην παρένθεση:

I.      'Ετύγχανε δ’ -------- (ἐγώ, γεν. πληθ.) νεώτατος ὤν

II.      Δοκει ουν -------  (ἐγώ, δοτ. εν.) ανάγκη είναι διηγήσασθαι -------- - (εσύ, δοτ. εν.) τό διήγημα τουτο.

III.      Κελεύω --------- ( εσύ, αιτ. πληθ.) ποιειν τά δέοντα.

IV.      Η γλωττα --------- (ἐγώ, γεν. πληθ.) προτρέχει της διανοίας.

V.      Μάχονται --------- (ἐγώ, δοτ. πληθ.) οι πολέμιοι.

VI.      ---------- (ἐσύ) εστέ τό άλας της γης.

VII.      --------- (ἐσύ) μέν ίσως γιγνώσκεις , --------- (ἐγώ ) δέ αγνοω.

VIII.      Ούτε -------- (ἐγώ) λέγετε αληθη ούτε εκεινος ανήρ εστι δίκαιος.

2.  Να υπογραμμίσετε τις προσωπικές αντωνυμίες των παρακάτω φράσεων :

α. Αἱ ψυχαὶ ἡμῶν καθαραί εἰσιν.

β. Υμεις κολάσετε τούς εχθρούς.

γ. Αγαπατε τούς εθρούς υμων.

δ. Ημεις φυλάττομεν τούς όρκους των προγόνων.

ε. Οι θεοί συνεργοί υμιν εισίν.

στ. Ὁταν μὲν νομοθετῶμεν, τοῦθ’ ------------ (ἐγώ, αιτ. πλ.) σκοπεῖν.